اورسولا محم دسته ی چتر را گرفته بود. خودش هم ا زاین که اصلاً نمی ترسید تعجب کرده بود. حتی یک ذره هم احساس ترس نمی کرد، بلکه خیلی هیجان زده و خوشحال بود.

او به پایین نگاه کرد و دید که خانه ها و خیابان ها از او خیلی دور هستند.

یک هفته تا تولد تامی باقی مانده است. مادرش پرسید: «پسرم، امسال تولد تو عجیب و دوست داشتنی خواهد بود.»